Arcade Fire – We Used To Wait (reż. Chris Milk)
Temu panu chyba znudziło się już robienie tradycyjnych teledysków, gdyż od pewnego czasu zajmuje się wyłącznie nowatorskimi, interaktywnymi projektami, wnoszącymi nowe zastosowania i funkcje w dziedzinie wideoklipu. Najpierw światło dzienne ujrzał interesujący medialny projekt, w efekcie którego powstał obraz do piosenki Ain't No Grave Jonny'ego Cash'a. Przy współpracy z Aaron'em Koblin'em powstało coś na kształt "żyjącego teledysku", którego współtwórcą może zostać każdy chętny, wystarczy tylko przy pomocy udostępnionych na stronie narzędzi "narysować" własną wersję jednej klatki z bogatego archiwum scen z filmów i zdjęć muzyka oraz dodać do powstającej w ten sposób animacji. Więcej dowiedzieć się można na stronie TheJohnnyCashProject.
Zaś (uber)teledysk dla Arcade Fire przygotowany został wraz ze wspomnianym już Koblin'em i zespołem Google Chrome Lab. Interaktywny klip wykonany w technologii HTML5 ukrywa się na witrynie o nazwie The Wilderness Downtown i odwołuje się do sentymentalnej tęsknoty za miejscami z dzieciństwa, od których zaczyna się ta muzyczna podróż. Angażuje więc widza nie tylko fizycznie (wykonywanie gestów myszą itp.) ale również emocjonalnie, gdyż system korzysta z baz danych Google Maps i Street Views, dodatkowo indywidualizując każdą odtwarzaną wersję (co, patrząc na komentarze jest odbierane bardzo pozytywnie).
Z interaktywnym wideoklipem (już od momentu premiery uznawanym za przełomowy) zapoznać można się tutaj (sugerowaną przeglądarką jest wprawdzie Chrome ale pod Firefoxem również fikał, a i dla Polski brakuje map i skanów ulic, więc ja wpisywałem adresy z U.S.)O technologi i rozwiązaniach użytych w projekcie dowiedzieć się można tutaj
A jak komuś się nie chce bawić w sentymenty lub łącze nie wyrabia, to pozostaje obejrzeć jak bawią się inni: przykładowa prezentacja w YouTube
Broken Social Scene - Forced To Love reż. Makapoon (Adam Makarenko i Alan Poon)
Wideo zostało wykonane przy pomocy skanerów 3D, które wykrywają każdy ruch siatki obiektu znajdującego się w pobliżu, a później rekonstruują (dzięki uzyskanym danym) obiekt w trójwymiarze. Poszczególne występy każdego członka zespołu były utrwalane tą metodą w celu uzyskania widocznego w klipie efektu. Technika ta nasuwa skojarzenia z prekursorskim wideoklipem Radiohead ilustrującym utwór House Of Cards wykonanym wyłącznie przy pomocy laserów i skanerów. W tym przypadku postrzępiona projekcja nierzeczywistego występu Broken Social Scene ma miejsce w przestrzeni muzealnej, co nasuwa ciekawe konotacje.
Na YoutubeScissor Sisters - Any Which Way; reżyser: Ace Norton
Roots Manuva - It’s On; reżyser: Ben Newman
Baths - Lovely Bloodflow; reż. Alex Takacs i Joe Nankin
Genialny obraz, świetna muzyka
Royksopp - The Drug; reżyseria: That Go (Noel Paul i Stefan Moore)
Amon Tobin - Esther's; reż. Charles De Meyer (aka Chuck Eklectric)
(Youtube)
Aeroplane - Superstar; realizacja: Casey Raymond i Ewan Jones Morris
(vimeo)
Oval - Ah!
Reżyseria: Darko Dragicevic
Choreografia: Walter Bickman
PVT - Light Up Bright Fires; reż. Alex Smith
Miniature Tigers - Bullfighter Jacket; Reżyser: Morgan Krantz
Little Comets - The Isles;
Reżyser: Aoife McArdle
Świetne zdjęcia, w takim przypadku mam trudności w rozróżnieniu ile tu inscenizacji a ile przypadku. DP: Paul Ross Newton
Vimeo link
YT link
Hervé - Together; Realizacja: StarWorks.TV
Vimeo link
Dibiase - Skullcrack; realizacja: Anthony Ciannamea
Mohini Geisweiller - Milk Teeth, reż. Danakil
Deftones - Sextape; realizacja: ZFCL Films (Zak Forrest i Chad Liebenguth) Fenomenalne kolory, oniryczna historia, czyli określenia, które pasują niemal do każdej realizacji w dorobku ZFCL .
(Vimeo link)
The Depreciation Guild – My Chariot; reżyseria: Maura Milan
Podoba mi się sposób w jaki została ukazana ta historia. Miejsce akcji - Tokyo.
Tricil - The Emancipation; reż. Franck Trebillac i Marc Broussely
Wprawdzie wideo już nie pierwszej świeżości (ponad 2 miesiące) ale postanowiłem uwzględnić
Trentemoller – Even Though You’re With Another Girl; reżyser: Adam Hashemi
Surrealizm...
Toro y Moi – Low Shoulder; reżyseria: Elisha Smith-Leverock i Chris Murdoch
Zaczyna się zwyczajnie: dziewczyna wchodzi do nocnego baru, zamawia posiłek a potem... robi się totalna psychdela. Inspirowane tanimi horrorami z lat 80 i 90.
bo spodobałomisie (muzycznie):
Adil Omar - Incredible; reżyser: Shehrezade Mian
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz