Przegląd YouTube Play zorganizowany został przez należący do Google Inc. portal YouTube oraz Fundację Solomona F. Guggenheima we współpracy z marką HP i Intel. Głównym zadaniem biennale było "wyłonienie ze wszystkich zgłoszonych filmów tych najbardziej kreatywnych, oryginalnych i innowacyjnych", oraz wyróżnienie ich poprzez m. in. włączenie do kolekcji prestiżowej instytucji sztuki jaką jest Muzeum Guggenheima. W konkursie mogły wziąć udział filmy tworzone zarówno przez profesjonalistów, jak i amatorów z niemal całego świata, bez względu na to jaką techniką zostały wykonane.
Wymagania:
Musiały być to prace rozpowszechniane online, powstałe w przeciągu ostatnich dwóch lat. Nie trwające dłużej niż 10 minut. Nie mogły być fragmentem/wyjątkiem z większej całości. Wykluczono obywateli takich państw, jak np Kuba, Iran, Korea Północna oraz innych, wobec których rząd USA nałożył odpowiednie sankcje (ponieważ jednym z warunków była obecność na gali w NY).
Zgłoszenia przyjmowano od 14 czerwca do 31 lipca, każde wideo musiało przed zakwalifikowaniem zostać zaakceptowane przez wyznaczonych pracowników fundacji. Tą wstępną selekcję przeszło ponad 23 tysiące prac (dokładnie 23,358) z 91 krajów. Następnie grupa kuratorów wytypowała 125 z nich do ścisłego finału. Zwycięskie 25 klipów wybrało specjalne grono jury, w którym zasiadali m. in.: Laurie Anderson, Darren Aronofsky, Takashi Murakami, Animal Collective czy Ryan McGinley.
Uroczystość, podczas której zaprezentowano wyselekcjonowane prace odbyła się21 X 2010 w Nowym Jorku w gmachu Muzeum Guggenheima (nota bene jednej z ikon XX-wiecznej architektury zaprojektowanej przez przez Franka Lloyda Wright'a) i była transmitowana na żywo poprzez kanał na YouTube. Klipy te zostały również udostępnione dla zwiedzających w placówkach znajdujących się w Nowym Jorku, Bilbao, Berlinie i Wenecji podczas równoległych ekspozycji trwających od 22 do 24 października. Wszystkie są dostępne oczywiście na YouTube oraz stronie internetowej muzeum.
Wymagania:
Musiały być to prace rozpowszechniane online, powstałe w przeciągu ostatnich dwóch lat. Nie trwające dłużej niż 10 minut. Nie mogły być fragmentem/wyjątkiem z większej całości. Wykluczono obywateli takich państw, jak np Kuba, Iran, Korea Północna oraz innych, wobec których rząd USA nałożył odpowiednie sankcje (ponieważ jednym z warunków była obecność na gali w NY).
Zgłoszenia przyjmowano od 14 czerwca do 31 lipca, każde wideo musiało przed zakwalifikowaniem zostać zaakceptowane przez wyznaczonych pracowników fundacji. Tą wstępną selekcję przeszło ponad 23 tysiące prac (dokładnie 23,358) z 91 krajów. Następnie grupa kuratorów wytypowała 125 z nich do ścisłego finału. Zwycięskie 25 klipów wybrało specjalne grono jury, w którym zasiadali m. in.: Laurie Anderson, Darren Aronofsky, Takashi Murakami, Animal Collective czy Ryan McGinley.
Uroczystość, podczas której zaprezentowano wyselekcjonowane prace odbyła się21 X 2010 w Nowym Jorku w gmachu Muzeum Guggenheima (nota bene jednej z ikon XX-wiecznej architektury zaprojektowanej przez przez Franka Lloyda Wright'a) i była transmitowana na żywo poprzez kanał na YouTube. Klipy te zostały również udostępnione dla zwiedzających w placówkach znajdujących się w Nowym Jorku, Bilbao, Berlinie i Wenecji podczas równoległych ekspozycji trwających od 22 do 24 października. Wszystkie są dostępne oczywiście na YouTube oraz stronie internetowej muzeum.
Prace reprezentują przeróżne style, techniki i gatunki wideoklipu: od klasycznych fabuł po abstrakcyjne; animacje, motion graphic, mashupy, remiksy, teledyski, dokumenty i wiele innych. Część filmów została zaprezentowana na blogu w poprzedniej notce, zaś poniżej znajduje się 6 dodatkowych "wybrańców":
Auspice (2010)
Bryce Kretschmann
Ekstremalnie spowolnione wybrane fragmenty wiadomości telewizji Fox News. Nałożone na siebie głosy prezenterów tworzą uniwersalną treść, czytelną dla każdego, kto choć raz w życiu obejrzał dowolny program informacyjny czy publicystyczny. Dzięki temu prostemu zabiegowi pseudo informacyjny bełkot stał się podniosłym (niemalże uduchowionym) złowieszczo-lamentacyjnym utworem (oratorium?), przy którym nawet Requiem Mozarta blednie;)
Moonwalk (2008)
Martin Kohout
Minimalistyczna praca, w której paski postępu wideo powielają się, tworząc specyficzne "schody do nieba" a raczej w pustkę. Pozostawia niedosyt i wbrew pozorom jest to na plus dla tej realizacji, która straciła już pierwszą świeżość.
Birdy Nam Nam – The Parachute Endings (2009)
Reżyser: Steve Scott
Ilustracje: Will Sweeney
Klasyczny teledysk w tym zestawie. Mocno kojarzy się ze starymi europejskimi komiksami sc-fi (taki Moebius na przykład). Przyznaję, że jest na wysokim poziomie jeżeli chodzi o "acidową" historię animacje, wizualizację itp, ale dlaczego jury postanowiło uhonorować właśnie ten z wielu zgłoszonych teledysków pozostaje zagadką dla mnie.
Ladybirds' Requieum (2005–06/2010)
Akino Kondoh
3 tysiące rysunków, które powstawały przez 2 lata, a składanie tego w całość trwało niemal rok. W mojej opinii jest to jedna z tych prac, które bezapelacyjnie zasługiwały na wyróżnienie:
Gardyn (2010)
Pogo (Nick Bertke)
Pogo to już uznany twórca, którego znakiem rozpoznawczym stały się specyficzne audiowizualne formy inspirowane obrazem i dżwiekami pochodzącymi z wybranego filmu. Podstawą tej realizacji były dźwięki ogrodu i głos jego właścicielki (matki autora). Powstał swego rodzaju portret pasji dwóch ludzi z pogranicza dokumentu, teledysku, VDJ-ingu i kto wie czego jeszcze...
Wonderland Mafia (2008)
Lindsay Scoggins
Mashup fragmentów zinfantylizowanej animacji Disneya "Alice In Wonderland" z utworem Like a Pimp (Remix) grupy Three 6 Mafia. Dobry przykład (jeden z wielu) ukazujący czym jest ów mashup, czyli łączenie dwóch utworów w taki sposób, aby razem stworzyły zupełnie nową jakość (jedna z popularniejszych ostatnio form twórczości wywodzącej się z tzw. kultury remiksu) no i genialna synchronizacja obrazu z dźwiękiem:
Pełna lista Tutaj
Marilyn Minter przedstawia 4 wybrane klipy
Auspice (2010)
Bryce Kretschmann
Ekstremalnie spowolnione wybrane fragmenty wiadomości telewizji Fox News. Nałożone na siebie głosy prezenterów tworzą uniwersalną treść, czytelną dla każdego, kto choć raz w życiu obejrzał dowolny program informacyjny czy publicystyczny. Dzięki temu prostemu zabiegowi pseudo informacyjny bełkot stał się podniosłym (niemalże uduchowionym) złowieszczo-lamentacyjnym utworem (oratorium?), przy którym nawet Requiem Mozarta blednie;)
Moonwalk (2008)
Martin Kohout
Minimalistyczna praca, w której paski postępu wideo powielają się, tworząc specyficzne "schody do nieba" a raczej w pustkę. Pozostawia niedosyt i wbrew pozorom jest to na plus dla tej realizacji, która straciła już pierwszą świeżość.
Birdy Nam Nam – The Parachute Endings (2009)
Reżyser: Steve Scott
Ilustracje: Will Sweeney
Klasyczny teledysk w tym zestawie. Mocno kojarzy się ze starymi europejskimi komiksami sc-fi (taki Moebius na przykład). Przyznaję, że jest na wysokim poziomie jeżeli chodzi o "acidową" historię animacje, wizualizację itp, ale dlaczego jury postanowiło uhonorować właśnie ten z wielu zgłoszonych teledysków pozostaje zagadką dla mnie.
Ladybirds' Requieum (2005–06/2010)
Akino Kondoh
3 tysiące rysunków, które powstawały przez 2 lata, a składanie tego w całość trwało niemal rok. W mojej opinii jest to jedna z tych prac, które bezapelacyjnie zasługiwały na wyróżnienie:
Gardyn (2010)
Pogo (Nick Bertke)
Pogo to już uznany twórca, którego znakiem rozpoznawczym stały się specyficzne audiowizualne formy inspirowane obrazem i dżwiekami pochodzącymi z wybranego filmu. Podstawą tej realizacji były dźwięki ogrodu i głos jego właścicielki (matki autora). Powstał swego rodzaju portret pasji dwóch ludzi z pogranicza dokumentu, teledysku, VDJ-ingu i kto wie czego jeszcze...
Wonderland Mafia (2008)
Lindsay Scoggins
Mashup fragmentów zinfantylizowanej animacji Disneya "Alice In Wonderland" z utworem Like a Pimp (Remix) grupy Three 6 Mafia. Dobry przykład (jeden z wielu) ukazujący czym jest ów mashup, czyli łączenie dwóch utworów w taki sposób, aby razem stworzyły zupełnie nową jakość (jedna z popularniejszych ostatnio form twórczości wywodzącej się z tzw. kultury remiksu) no i genialna synchronizacja obrazu z dźwiękiem:
Pełna lista Tutaj
Marilyn Minter przedstawia 4 wybrane klipy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz